ديابت دو نوع اصلي دارد:
نوع 1: بيماران مبتلا به نوع 1 ديابت انسولين بسيار كم توليد مي كنند يا اصلاً توليد نمي كنند و نياز به تزريق انسولين براي زنده ماندن دارند.
نوع 2: بيماران مبتلا به نوع 2 ديابت، نمي توانند از انسولين خوب استفاده كنند و اغلب آنها با تغييرات روش زندگي مي توانند شرايط خود را كنترل كنند. در بسياري از موارد داروهاي خوراكي نياز است و گاهي هم انسولين مورد نياز است. هر دو نوع ديابت نوع 1 و 2 مهم هستند.
و دیابت نوع 3: ديابت طي حاملگي رخ مي دهد و اغلب بعد از حاملگي برطرف مي شود. انواع نادرتر ديابت هم وجود دارد.
ديابت يك بيماري مزمن است.
ديابت يك بيماري مزمن و دراز مدت است كه نيازمند كنترل و پايش دقيق مي باشند. اين بيماري بدون درمان مناسب منجر به افزايش قند خون مي شود كه خود باعث آسيب به بدن و نقص در سيستم هاي مختلف و بافت ها مي گردد. عوارض كوتاه مدت و دراز مدت ديابت شامل موارد زير مي باشد:
بيماري هاي قلبي و عروقي: بيماريهاي مربوط به سيستم گردش خون باعث ايجاد اثراتي بر روي قلب و سيستم گردش خون مي شوند. شايعترين تظاهرات بيماري هاي قلبي – عروقي شامل آنژين صدري، حمله قلبي، نارسايي قلبي و سكته مي باشد. بيماري هاي قلبي و عروقي علت اصلي مرگ در بين افراد مبتلا به ديابت مي باشند و همچنين يكي از دلايل مرگ در كشورهاي صنعتي مي باشد.
بيماري هاي كليوي: افراد مقادير پروتئين در ادرار و پيشرفت آهسته آن نهايتاً منجر به نارسايي كليه مي شود. اين مساله معمولاً بعد از گذشت چندين سال از شروع تشخيص ديابت اتفاق مي افتد و با كنترل دقيق فشار خون و قند خون مي توان آن را به تاخير انداخت. در حال حاضر ديابت شايعترين علت نارسايي كليه، نياز به دياليز يا پيوند كليه در بسياري از كشورهاي پيشرفته مي باشد.
بيماري هاي عصبي: آسيب به فيبرهاي عصبي در ديابت اتفاق مي افتد. گزگز و مورمور و بي حسي در پاها بارزترين تظاهرات آن مي باشند كه در نتيجه آسيب به اعصاب پاها رخ مي دهد. نوروپاتي گهگاه منجر به دردهاي شديد مي شود ولي اغلب خفيف است. نوروپاتي ديابتي، حتي در صورت عدم وجود نشانه ها منجر به افزايش خطر ايجاد زخم پاي ديابتي و قطع پا مي گردد.
بيماري هاي چشم: قند خون بالا به عروق خونرساني كننده شبكيه چشم آسيب مي رسانند. عروق خوني كوچك با افزايش قند خون و افزايش فشار خون دچار آسيب مي شوند. ديابت يكي از دلايل اصلي كوري و آسيب بينايي در بالغين در كشورهاي پيشرفته مي باشد.
افراد مبتلا به ديابت در معرض آسيب عصبي و مشكلات عروقي در پاها مي باشند. هر دو منجر به زخم ديابتي شده و اين عفونت ها ممكن است به قطع عضو منجر شود. قطع عضو از پاها شروع مي شود. زخم پا در بيماران مبتلا به ديابت شايع مي باشد. در كشورهاي توسعه يافته در حدود 5% از بيماران ديابتي به زخم پا مبتلا مي باشند. از هر 6 بيمار مبتلا به ديابت، يك نفر در طول زندگي خود به زخم پا دجار خواهد شد. مشكلات مرتبط با شايعترين علت بستري شدن در بيماران مبتلا به ديابت مي باشند. به نظر مي رسد كه در كشورهاي در حال توسعه مشكلات مرتبط با پاي ديابتي شايعتر مي باشند.
نيمي از موارد قطع عضو، مربوط به بيماران مبتلا به ديابت مي باشد. در برخي از مناطق به علت وجود عوامل خطر از قبيل نژاد، شرايط آب و هوايي و اجتماعي، موارد قطع عضو بيشتري در بيماران مبتلا به ديابت گزارش نشده است. بيماري هاي مرتبط با پاي ديابتي، بر نحوه زندگي مبتلايان به ديابت تاثير چشمگيري خواهد داشت.
در اكثريت بيماراني كه پاي خود را از دست مي دهند نحوه زندگيشان هرگز به وضعيت طبيعي باز نمي گردد. قطع عضو، منجر به وابستگي به ديگران، عدم توانايي در كار و احساس ناكفايتي براي تمامي عمر اين بيماران مي شود.
زمانيكه پوشش پوست برخي از مناطق پا از بين برود، باكتريها قادر به نفوذ به نسوج زيرين خواهند بود. در بيماران ديابتي، كاهش حس و يا خونرساني ناكافي منجر به كاهش سرعت بهبود زخم و كاهش توانايي بدن در مقابله با عفونت ها مي شود. در برخي موارد، علائم عفونت تا زمانيكه پيشرفت نكرده باشد بارز نبوده و به راحتي تشخيص داده نمي شود.
This site was designed with Websites.co.in - Website Builder
We appreciate you contacting us. Our support will get back in touch with you soon!
Have a great day!
Please note that your query will be processed only if we find it relevant. Rest all requests will be ignored. If you need help with the website, please login to your dashboard and connect to support
Search keyword
Want to know more about us
Fill in your details and we will get in touch at our earliest convenienceWant to know more about
Fill in your details and we will get in touch at our earliest convenience